چراغ آزمایشگاهی که از گذشته تا کنون معمولا به چراغ بونزن (Bunsen burner) موسوم بوده است از گاز طبیعی (معمولا بوتان) یا گاز مایع (همچون پروپان،بوتان یا مخلوط این دو)برای انجام عملکردهایی از قبیل حرارت دادن، استریل کردن و ایجاد احتراق استفاده میکند. این چراغ امروزه با امنیت بالا  یک جریان پیوسته از گاز قابل اشتعال را ایجاد میکند و می تواند تا 1500 درجه سانتیگراد حرارت ایجاد کند.

از روی اصول چراغ آزمایشگاهی بونزن، چراغ های دیگری نیز طراحی و ساخته شده اند که از نظر عملکرد،مشابه چراغ بونزن می باشند و از مهم ترین آنها می توان به چراغ تخلو، چراغ مکر و چراغ تیریل اشاره نمود.

عملکرد:

در این وسیله نوک لوله به سر لوله یا دهانه گاز روی سکوبندی آزمایشگاهی وصل می شود.گاز در نتیجه از منبع و از خلال سوراخی کوچک به انتهای مخزن می رسد و به سمت بالا هدایت می شود. درزها و هواگیری های بازی در طرفین لوله پایینی وجود دارد که باعث می شود هوا با استفاده از اثر ونتوری به گردش درآیدو و گاز در بالای لوله به محض جرقه خوردن بسوزد و روشن شود. میزان هوای ترکیب شده با جریان گاز بر انجام واکنش احتراق اثر میگذارد.

انواع چراغ آزمایشگاهی:

چراغ تخلو : این چراغ می تواند سوخت و هوا را بهتر به هم ترکیب کند و می تواند به دماهای با شعله بالاتری در نسبت با جراغ بنزن دست یابد.

چراغ مکر: شعله در این چراغ بدون سروصدا می سوزد و این یک مزیت نسبت به دو چراغ دیگر است. این چراغ میتواند تا 1200 درجه سانتیگراد گرما تولید کند.

چراغ تیریل: در این چراغ حداکثر  دمای شعله می تواند 1560 درجه سانتیگراد باشد.

 

یک خریدار خوب یک خریدار مطلع است.پس قبل از اینکه به نیازها و سرمایه هایتان فکر کنید با افرادی تماس بگیرید که اطلاعات لازم را در اختیار شما قرار می دهند.مشاوران مجرب ما در مجموعه استاندارد آزما با یک دهه فعالیت در زمینه واردات و فروش تجهیزات آزمایشگاهی قادر به ارائه اطلاعات لازم به شما عزیزان می باشند تا انتخاب نهایی شما تعادلی میان هزینه ها،نیازها و کاربردها باشد.